Oceniono wpływ aplikacji magnetoterapii i magnetostymulacji na poziom kortyzolu i serotoniny u mężczyzn w długim okresie. Oceniano poziom stężenia kortyzolu i serotoniny w pobranych próbkach krwi przed aplikacją, dzień po aplikacji i miesiąc po aplikacji. Wyniki: magnetostymulacja wpływa na wydzielanie kortyzolu w profilu dobowym poprzez podwyższenie jego poziomu o godzinie 12:00 w miesiąc po aplikacji, co może sugerować długotrwały jej wpływ na oś podwzgórzowo-przysadkową. Wahania hormonów nie przekroczyły fizjologicznych norm dobowego poziomu kortyzolu, nie osiągając tak wysokiego jak w wielkim stresie. Zmiany stężenia kortyzolu nie przekraczały norm fizjologicznych – sugeruje to raczej regulacyjny wpływ pól magnetycznych na stężenie kortyzolu niż działanie stresogenne magnetostymulacji.